Yazar Victor Hugo Kimdir? Eserleri, Kitapları, Sözleri, Hayatı, Ödülleri

Victor Hugo'nun Fotoğrafı

Yazar Victor Hugo
Doğum 1802, Besançon – Fransa
Ölüm 1885, Paris – Fransa
Meslek Şair, Oyun, Roman, Deneme Yazarı ve Devlet Adamı

Victor Hugo kimdir, Victor Hugo’nun eserleri nelerdir, Victor Hugo kaç yaşındadır, Victor Hugo kaç yılında ve nerede doğmuştur, Victor Hugo kaç yılında ve nerede ölmüştür, Victor Hugo’nun hayat hikayesi ve Victor Hugo hakkında ayrıntılı bilgileri aşağıdaki yazımızda bulabilirsiniz!

Victor Hugo Kimdir?

Victor Hugo, Joseph Léopold Sigisbert Hugo’nun (1773-1828) ve Sophie Trebuchet’in (1772-1821) üçüncü oğluydu; Abel Joseph Hugo (1798-1855) ve Eugène Hugo (1800-1837) adında iki ağabeyi vardı. 1802’de Besançon’da doğdu. Napolyon’un bir kahraman olduğunu düşünen özgür fikirli bir cumhuriyetçiydi. Katolik bir Kraliyetçiydi, annesi 1812’de Napolyon’a karşı komplo kurmaktan idam edilen General Victor Lahorie’ye aşık olduğu sanılıyordu.

Hugo’nun çocukluğu ülkede siyasi bir karmaşıklık döneminde geçti. Napolyon, doğumundan iki yıl sonra İmparator ilan edildi ve 18 yaşındayken Bourbon Monarşisi yeniden kuruldu. Hugo’nun ailesinin karşıt dini ve siyasi görüşleri, Fransa’da hakimiyet için mücadele eden güçleri yansıtıyordu. Hugo’nun babası, İspanya’da mağlup olana kadar orduda yüksek rütbeli bir subaydı.

Babası subay olduğu sürece aile sık sık taşınır ve Hugo bu yolculuklarda çok şey öğrenirdi. Çocukken Napoli’ye giderken uçsuz bucaksız dağ geçitlerini ve karlı zirveleri, muhteşem Akdeniz mavisini ve Roma kutlamalarını görmüştür. 5 yaşında olmasına rağmen 6 aylık bu yolculuğu hep aklında tuttu. Aile, birkaç ay Napoli’de kaldı ve doğrudan Paris’e dönüş yaptı.

Sophie, askeri hayatın getirdiği yorucu yolculuklar ve kocasının inancının zayıflığından kaynaklanan anlaşmazlıklar nedeniyle 1803 yılında Leopold’dan bir süre ayrılarak üç çocuğuyla Paris’e yerleşti. Bundan sonra Hugo’nun eğitimine ve yetiştirilmesine odaklandı. Bu nedenle, Hugo’nun ilk kariyerinin şiir ve kurgu çalışmaları, annesinin krala olan inancının ve bağlılığının bir yansımasıydı. Ancak Fransa’daki 1848 Devrimi’nin önderlik ettiği olaylar sırasında Katolikler, Kraliyet yanlısı eğitime isyan ettiler ve Cumhuriyetçiliği ve Özgür düşünceyi desteklemeye başladılar.

Evliliği ve Çocukları

Gençliğinde aşık oldu, annesinin isteklerine meydan okudu ve çocukluk arkadaşı Adèle Foucher (1803-1868) ile gizlice nişanlandı. Annesiyle olan yakın ilişkisi nedeniyle, 1822’de Adèle ile evlenmek için annesinin ölümüne (1821) kadar bekledi.

Adele ve Victor Hugo’nun ilk çocuğu Leopold 1823’te doğdu ancak doğduktan kısa süre sonra öldü. Ertesi yıl kızları 28 Ağustos 1824’te Léopoldine’de dünyaya geldi. 4 Kasım 1826’da doğan Charles, 28 Ekim 1828’de François-Victor ve 24 Ağustos 1830’da doğan Adèle izledi.

Hugo’nun en büyük ve en sevdiği kızı Léopoldine, Charles Vacquerie ile evlendikten kısa bir süre sonra 1843’te 19 yaşında öldü. 4 Eylül 1843’te Seine’de boğuldu. Gemi alabora olurken, ağır eteği tarafından aşağıya çekildi ve kocası Charles Vacquerie onu kurtarmaya çalışırken öldü. O sırada metresiyle Fransa’nın güneyini gezen Hugo, yaşadığı kafede okuduğu bir gazeteden kızının ölümünü öğrendi. Daha sonra kızının hayatı ve ölümü hakkında birçok şiir yazdı. Bir biyografi yazarına göre, bundan asla vazgeçmedi. En ünlü şiiri Demain, des l’aube kızının mezarına yaptığı ziyareti anlatıyor.

Sürgün ve Dönüş

III. Napolyon’un 1851 sonundaki askeri darbesi nedeniyle sürgüne gitti. Fransa’dan ayrıldıktan sonra Kanal Adaları’na gitmeden önce kısa bir süre Brüksel’de yaşadı. 1852’den 1855’e kadar Jersey’de yaşadı. 1855’te 15 yıl yaşayacağı Guernsey’e taşındı. III. Napolyon 1859’da genel af ilan ettiğinde ülkesine dönme fırsatı buldu, ancak sürgünde kalmayı seçti. Kayıp Fransa-Prusya Savaşı’nın bir sonucu olarak III. Napolyon iktidardan çekilmek zorunda kalınca ülkesine döndü. Paris Kuşatmasından sonra Guernsey’e geri döndü ve 1872 ile 1873 yılları arasında orada kaldı ve hayatının geri kalanını Fransa’da geçirmek için geri döndü.

Ölümü

Victor Hugo, 22 Mayıs 1885’te 83 yaşında zatürreden öldü. Ülkede bir yas havası hüküm sürdü. O sadece saygın bir edebi şahsiyet değil, aynı zamanda Fransa’da Üçüncü Cumhuriyet’e ve demokrasiye yön veren bir devlet adamıydı. Zafer Takı’ndan gömüldüğü Panthéon’a götürüldüğü Paris’teki cenazesine iki milyondan fazla insan katıldı. Hugo, Alexandre Dumas ve Émile Zola gibi önemli yazarlarla Panthéon’da yatıyor. Fransa’daki birçok önemli yerlere onun adı verildi.

Hugo ölmeden önce arkasında son sözleri olarak yayınlanacak beş cümle bıraktı;

“Fakirlere 50.000 frank bırakıyorum. Mezarlığa onlara mahsus cenaze aracı ile nakledilmek istiyorum. Hiçbir kilisenin benim için ayin yapmasını istemiyorum. Bütün ruhlardan benim için dua etmelerini rica ediyorum. Tanrı’ya inanıyorum.“

Victor Hugo’nun Eserleri

Roman

Victor Hugo Sözleri

  • Aşk, iki iken bir olmak demektir.
  • Bana yağmuru anlatma, yağ!
  • Bir insani görevin yarısı vatana, diğer yarısı ise halka hizmettir.
  • Az yalan söylenmez; yalan söyleyen her yalanı söyler!
  • Çocuğunu kaybeden bir anne için her gün ilk gündür; bu ıstırap ihtiyarlamaz.
  • Dikkat, aklın en büyük çocuğudur.
  • Kimse “vazgeçilmez” değildir ve hiç kimse kendini vazgeçilmez sanan biri kadar “aptal” değildir.
  • Evlatlarını sevmeyen babalar olabilir; ama, torununu çıldırasıya sevmeyen dede olamaz.
  • Düşmanlarınız mı var? Niye, gerçekten büyük bir iş başaran ya da yeni bir düşünce oluşturan her insanın öyküsüdür bu.
  • Eğer gökyüzünde bir şeye saldıracak isen, tanrıyı hedef almalısın.
  • Fakirlik, insanın sözde dostlarını uzaklaştırır.
  • Gülmek bir güneştir, insanın yüzünden hüzün ve keder kışını defeder.
  • Gitme diyebilecek kadar güçlü olmalı insan hayatta. Çünkü hiç kimse, kaybettiklerini unutabilecek kadar güçlü değil aslında.
  • Müzik, söylenemeyen ve hakkında sessiz kalmanın imkânsız olduğu şeyleri ifade eder.
  • Hayal gücü, ereksiyon halindeki zekadır.
  • Herhangi birinin senden nefret etmesinin asıl nedeni; senin gibi olmak istediği halde asla senin gibi olamayacağını bilmesidir.
  • Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin belki de gülmeden ölürsünüz.
  • Güzellik, kısa süren bir saltanattır.
  • Her köyde bir meşale olur, o öğretmendir; ve her köyde bir söndürücü olur, o papazdır.
  • Herkes ölür ama herkes gerçekten yaşamaz.
  • Kadınsız bir erkek horozsuz bir tabanca gibidir; erkeği ateşleyen kadındır.
  • Kalp boşaldıkça kese dolar.
  • Melankoli mutsuz olma zevkidir.
  • Öyle alçak bir kapıdır ki açlık, geçilmesi zorunlu oldu mu, insan ne denli büyükse, o kadar çok eğilir.
  • Ruhunu kaybeden dünyayı kazansa ne çıkar?
  • Savaş alanlarının olmadığı bir gün gelecek; dükkânlar ticaret ve akıllar düşünceler için açılacak o gün.
  • Yalan zeka işidir, dürüstlük ise cesaret. Eğer zekan yetmiyorsa yalan söylemeye, Cesaretini kullanıp dürüst olmayı dene…
  • Yerini vaktinde terketmeyi bilmek, gerçek olgunluktur.

Victor Hugo Alıntıları

    Sefiller

  • Biliyorum, gitmek cesaret ister; zordur gitmek. Ama zor olduğu oranda da şereflidir, inanın!
  • Bence, ne yapılsa da iki insanın hakkı ödenmez. Bunlar: öğretmen ve annedir.
  • Kalabalıklar daima tehlikelidir. İçlerinde mutlaka ruhlarını ucuza satan alçaklar bulunur.
  • Siz erkeksiniz, ben de kadınım. Korkmuyorum sizden, hadi bakalım.
  • İçinde bulunduğum bu umutsuz konumda, bazı anlar oluyor ki insan bir saç teliyle bir zinciri kırabileceğine inanıyor.
  • 14 yaşımdayken karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldığımda beni zindana attılar ve orada tam 6 ay bedava ekmek verdiler. Hayatın adaleti budur.
  • Sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık! Ölüm her şeyi yok edecek. Ruhları sevmeyi deneyin, onlara yeniden kavuşursunuz.
  • Tanrı, hiç bir çocuğu kötü olsun diye yaratmaz! Onu kötü yapan, kötü eğitimdir!.. Kötü anne-baba, kötü çevre, kötü yönetim balçık gibidir, zavallı yavruları da çekip yutar.
  • Sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık. Ölüm her şeyi yok edecek. Ruhları sevmeyi deneyin.
  • Sevdiğiniz için acı çekiyorsunuz, daha fazla sevin. Aşk yüzünden ölmek yaşamaktır.

    • Bir İdam Mahkumunun Son Günü

  • Tıpkı uyurken rüya görenler gibi her şeyi oluruna bıraktım.
  • İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkumdurlar.
  • Manevi acının yanında fiziki acının ne önemi var?
  • Bu kadar güzel duyguların içinden o korkunç düşünce nasıl çıkabildi?
  • Kadınların hor görüldükleri yerlerde Tanrılara yalvarmak boşunadır.
  • Şunu rahatlıkla söylemeliyim ki, hala umudum vardı. Ancak şu anda ise, tanrıya şükür ki, hiçbir umudum kalmadı.
  • Kız çocuklarını bedenlerini satmaya mahkum ettiğinizin farkında mısınız?
  • Temyiz sizi bir uçurumun tepesinde asılı tutan ve kopana dek sürekli çıtırdadığı duyulan bir ipten ibarettir.

    • Notre Dame’ın Kamburu

  • Tek gözlü insan bir körden daha eksiktir. Neyinin eksik olduğunu bilir.
  • Su çok soğuk olmasaydı muhakkak intihar ederdim.
  • Gün ışığı herkesin malıdır. Ne diye bana yalnız geceyi veriyorlar?
  • Kadınların saygı gördükleri yerde, ilahî güçler mutludur; kadınların hor görüldükleri yerde, Tanrı’ya dua etmek bir işe yaramaz
  • Türklerin dediği gibi: Tanrı’dan ümit kesilmez.

    • Deniz İşçileri

  • Beden gerçekliğimizi saklar, ışığımızın veya gölgemizin üzerindeki katmandır. Gerçeklik ruhtur. Kesin konuşmak gerekirse, yüzümüz bir maskedir. Gerçek insan tenin altındakidir.
  • Yanardağ taşları fırlatır, devrimler de insanları.

Yorum yapın