| Yazar | Ömer Seyfettin |
Ömer Seyfettin kimdir, Ömer Seyfettin’in eserleri nelerdir, Ömer Seyfettin kaç yaşındadır, Ömer Seyfettin’in hayat hikayesi ve Ömer Seyfettin hakkında ayrıntılı bilgileri aşağıdaki yazımızda bulabilirsiniz!
Doğum: 1884 Gönen, Balıkesir, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm: 1920 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Meslek: Şair, Öğretmen, Yazar, Türkolog, Asker ve Veteriner hekim
Ömer Seyfettin Kimdir?
Yüzbaşı Ömer Şevki Bey ve Fatma Hanım’ın ikisi erken yaşta ölen dört çocuğundan biridir. Eğitimine Gönen’de bir mahalle okulunda başlar. Ömer Şevki Bey’in görevinin devri nedeniyle Gönen’den ayrılan aile, İnebolu ve Ayancık’tan sonra İstanbul’a gelmiştir.
Ömer Seyfettin, Mekteb-i Osmanî’ye ilk olarak 1893 eğitim-öğretim yılının başında, Askerî Gazi Rüştiye Mektebi’nin subay çocukları için açılan özel sınıfında kaydolmuştur. 1896 yılında bu okulu bitirdikten sonra Kuleli Askeri Rüştiyesine kaydolur. Daha sonra Edirne Askeri Lisesi’ne nakil olarak arkadaşı Enis Avni ile eğitimine devam eder. İlk edebi eserlerini şiirlerini Edirne’de öğrenciyken yazmıştır.
1900 yılında liseyi bitirdikten sonra İstanbul’a dönerek Mekteb-i Harbiye-i Şahane’ye başlar. Şiirlerinin İstanbul’da Mecmua-i Edebiye dergisinde yayımlanmasıyla yayın dünyasına girer. İlk öyküsü Tenezzüh, bu dönemde 13 Nisan 1902’de Sabah dergisinde yayımlanır. 1903 yılında Makedonya’daki karışıklıklardan sonra 19 yaşında “class-ı müstacele” adı verilen bir hak ile okulundan sınavsız olarak mezun olmuştur.
Son yılları
1917’den 6 Mart 1920’deki vefatına kadar geçen süreçte birçok olumsuz duruma rağmen verimli bir hikâye anlatımı dönemi geçirmiştir. Bu dönemde on kitap bitiren yazar, 125 öykü de kaleme almıştır. Aynı zamanda öğretmenlik görevine devam etmiştir.
Ölümü
25 Şubat 1920’de hastalığı ağırlaşmaya başlar ve 4 Mart’ta hastaneye kaldırılır. 6 Mart 1920’de ölür. Daha önce teşhis edilememesine rağmen otopsi sonucunda hastalığının “şeker hastalığı” olduğu ortaya çıkar. Cenazesi ilk olarak Kadıköy Kuşdili Mahmut Baba Mezarlığı’na defnedilir. Mezarı, bölgeye daha sonra yol veya garaj yapılacağı gerekçesiyle 23 Ağustos 1939’da Zincirlikuyu Mezarlığı’na nakledilir.
Ölümünden sonra
En yakın arkadaşı Ali Canip Yöntem, hayatını ve mizacını anlatan ve en güçlü hikayelerini içeren Ömer Seyfettin ve Hayat adlı bir kitap yazar ve bu kitap 1935’te yayınlanır. Kısa bir süre sonra tüm hikâyeleri kitap olarak yayınlanır.
Ömer Seyfettin’in Eserleri
Romanları
Hikayeler/ Öyküler
- Yüksek Ökçeler
- Kaşağı
- Forsa
- Kütük
- Acaba Ne İdi
- Başını Vermeyen Şehit
- Beyaz Lale
- Sivrisinek
- Bomba
- Primo Türk Çocuğu
- Acıklı Bir Hikâye
- Açık Hava Mektebi
- Akşam Sefası
- Ant
- Antiseptik
- Apandisit
- Ashab-ı Kehfimiz
- Asilzadeler
- Aşk Dalgası
- Aşk ve Ayak Parmakları
- At
- Ay Sonunda
- Ayın Takdiri!
- Bahar ve Kelebekler
- Baharın Tesiri
- Balkon
- Beşeriyet ve Köpek
- Beynamaz
- Bilgi Bucağında
- Binecek Şey
- Bir Çocuk Aleko
- Bir Hatıra
- Bir Hayır
- Bir Kayışın Tesiri
- Bir Temiz Havlu Uğruna
- Bir Vasiyetname
- Birdenbire
- Bit
- Boykotaj Düşmanı
- Busenin Şekl-i İptidaisi
- Büyücü
- Cesaret
- Çakmak
- Çanakkale’den Sonra
- Çirkin Bir Hakikat
- Çirkinliğin Esrarı
- Dama Taşları
- Deve
- Devletin Menfaati Uğruna
- Diyet
- Dünyanın Nizamı
- Düşünme Zamanı
- Eleğimsağma
- Elma
- Erkek Mektubu
- Ezeli Bir Roman
- Falaka
- Ferman
- Fon Sadriştayn’ın Karısı
- Fon Sadriştayn’ın Oğlu
- Foya
- Gayet Büyük Bir Adam
- Gizli Mabet
- Gurultu
- Hatiften Bir Seda
- Harem
- Havyar
- Herkesin İçtiği
- Heykel
- Horoz
- Hürriyet Bayrakları
- Hürriyet Gecesi
- Hürriyete Layık Bir Kahraman
- İffet
- İhtiyarlıkta mı Gençlikte mi?
- İki Mebus
- İlk Cinayet
- İlk Düşen Ak
- İlk Namaz
- İnat
- İrtica Haberi
- Kaç Yerinden?
- Karmanyolacılar
- Kazın Ayağı
- Kerâmet
- Kesik Bıyık
- Kıskançlık
- Kızıl Elma Neresi?
- Koleksiyon
- Korkunç Bir Ceza
- Kurbağa Duası
- Kurumuş Ağaçlar
- Küçük Hikâye
- Külah
- Kütük
- Lokanta Esrarı
- Mahcupluk İmtihanı
- Makul Bir Dönüş
- Mehdi
- Mehmaemken
- Memlekete Mektup
- Mermer Tezgâh
- Miras
- Muhteri
- Müjde
- Mürebbiye
- Nadan
- Nakarat
- Namus
- Nasıl Kurtarmış?
- Nezle
- Niçin Zengin Olmamış?
- Nişanlılar
- Pamuk İpliği
- Pembe İncili Kaftan
- Perili Köşk
- Piç
- Pireler
- Rüşvet
- Sahir’e Karşı
- Sebat
- Sultanlığın Sonu
- Şefkate İman
- Şîmeler
- Tam Bir Görüş
- Tarih Ezeli Bir Tekerrürdür
- Tavuklar
- Teke Tek
- Tenezzüh
- Terakki
- Teselli
- Topuz
- Tos!
- Tuğra
- Tuhaf Bir Zulüm
- Türbe
- Türkçe Reçete
- Tütün
- Uçurumun Kenarında
- Uzun Ömür
- Üç Nasihat
- Velinimet
- Vire
- Yaşasın Dolap
- Yemin
- Yeni Bir Hediye
- Yuf Borusu Seni Bekliyor
- Yüz Akı
Ömer Seyfettin Sözleri
- Yüreğimizle, sinirlerimizle değil; aklımızla, fikrimizle hareket edeceğiz.
- Kula kul olmak, şu ölümlü dünyada birisine gönül borcu duymak, acıların en ağırıydı.
- Yay gibi eğri olsam elde tutarlar beni! Ok gibi doğru olsam, yabana atarlar beni!
- İnsanın en büyük saadeti vazifesini ihmalsiz icrasıdır.
- Gülmenin sonu ağlamaktır. Vuslatın sonu hicran. Yazın sonu hazan. İkbalin sonu zeval. Hayatın sonu ölüm!
- Beni üzen şeylerin hiçbirini unutmadım.
- Yaptığım değil, hatta düşündüğüm kötülüklerin bile vicdanımda tutuşturduğu sonsuz cehennem sıkıntıları içinde hala kıvranıyorum.
- Evet, bir kere deli olan artık akıllanamıyordu.
- Zaten en büyük, en kahraman, en cesurlar, en korkakların ihanetine kurban gitmemiş miydi?
- Öyle kelimeler vardır ki, bir insan için bütün bir tarih, bütün bir hayat, bütün bir örnektir.
- Kırk yıl görülen bir rüya yalan olamaz!
- Ben korkmuyorum, fakat vücudum korkuyor.
- Gözümüz kulağımızdan giren yalanları görür.
- İnsanlar ne tuhaftır. Fikrine, ümidine, arzusuna muhalif bir şeye rast gelince hemen bozulur.
- Dünyada yataktan daha azaplı bir mezar var mı?
- Herkes deli olduktan sonra birkaç kişinin aklına gerek yoktur!
- Kara cahille sohbet etmek, akıllı kişiye cehennem ateşinden beterdir!
- Kula kul olmak, şu ölümlü dünyada birisine gönül borcu duymak, acıların en ağırıydı.
- Bin âlimin bilmediğini bir arif bilir.
- İnsan ölümden bu kadar korkarsa çok yanılır.
- Sebepleri doğru görebilenin, sonuçtan şüphesi kalamaz.
Ömer Seyfettin Alıntıları
- İki benliğim vardı: Biri sanatkâr, şair… Öteki: Hissiz bir adam!
- Lakin söyleyiniz, okumayayım da ne yapayım?
- Esrarlı, müphem bir rehavet, bir ateş damarlarıma yayılıyor. Beynimde karanlık, meçhul bir kubbenin derin akislerini işitiyorum.
- Başkalarının aşk işleriyle uğraşacak vaktim yok.
- Erken kalktığım açık ve bulutsuz sabahlar, herkes gibi bana da çocukluğumu hatırlatır.
- Ben hala her gördüğüm şeyde makul bir anlam, hakiki bir sebep arayacak kadar masum ve çocuk muydum?
- Yeni doğan güneşin ışıklarıyla camları tutuşan Kadıköy’ü gidilmez bir serap şehri gibi karşımda gördüm. Her taraf beyaz, parlak bir aydınlık içindeydi. Ekinler büyümüştü.
- İçmem. Kumar oynamam. Eğlence sevmem. Kalabalıktan hazzetmem. En sevdiğim şey okumakla, düşünmektir.
- Mefkûresi olmayan bir millet ölmüş demektir.
- Ah bu eski kâğıtlardan, eski kitap aralarından, unutulmuş eski defterlerden çıkan matem kokusu!
- Başkalarının aşk işleriyle uğraşacak vaktim yok.
- Ben daima acı içinde yaşayan bir adamım!
- İçimden: “Ah, ey aşk: Sen yalnız şairlerin hayalinde misin?” diyordum.
- Aralarında denizlerin, karlı dağların ayırdığı geçilmez bir sınır var gibiydi.
- Edebiyat, sanat bir zümre için, bir sınıf için, birkaç kişinin marazi keyfi için değildir. Sanat bütün bir milletindir!
- Korkma sen Türk’sün! Türkler hiçbir zaman, hiçbir yerde, hiçbir yerden korkmazlar.
- Acaba ne için bunları düşünüyorum, bu akşam bana bu siyah, bu acı hatıraları tekrar ettiren şey ne?
- Herkes deli olduktan sonra birkaç kişinin aklına lüzum yoktur!
- Acem şairinin dediği gibi: “Başkasına ‘a’ id sırmalı kaftanı giymekten ise kendi malım olan eski hırkayı tercih ederim.
- Şöhretin yolu şifahî bir Kehkeşan’dı…