| Yazar | Yekta Kopan |
| Doğum | 1968, Ankara |
| Meslek | Yazar |
Yekta Kopan kimdir, Yekta Kopan’ın eserleri nelerdir, Yekta Kopan kaç yaşındadır, Yekta Kopan kaç yılında ve nerede doğmuştur, Yekta Kopan’ın hayat hikayesi ve Yekta Kopan hakkında ayrıntılı bilgileri aşağıdaki yazımızda bulabilirsiniz!
Yekta Kopan Kimdir?
1968 yılında Ankara’da doğdu. Babası tiyatro oyuncusu Lütfü Kopan, annesi Engin Kopan’dır. Babası sayesinde henüz çocuk yaştayken TRT Ankara Televizyonu’nda seslendirme yapmaya başladı. İlk seslendirmesini yaptığında henüz 5 yaşındaydı. Seslendirme sanatçısı olan ablası Yeşim Kopan gibi Radyo Çocuk Saati kadrosunda ses eğitimi almış ve bu alandaki çalışmalarına ara vermeden devam etmiştir.
Eğitim hayatını Ankara’da geçirdi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü’nden mezun oldu. Edebiyat hayatına şiir yazarak başladı. İlk şiiri “Yarın” edebiyat dergisinde yayınlandı.
İstanbul’da hayatına devam eden Yekta Kopan’ın hikâyeleri Hayalet Gemi dergisinde yayınlandı. 1998 yılında elektronik ortamda yayınlanan AltZine’in ve ardından Türkiye’nin ilk online yayınevi Altkitap’ın kurulmasına öncülük etti. Altyazı sinema dergisinde film eleştirileri yazdı. Eşik Çini dergisinde öyküler üzerine yazılar yazdı ve derginin yayın kurulunda yer aldı.
2007 yılında yayımlanan öykü kitabı Karbon Kopya, aynı yıl Dünya Kitap Ödülleri’nde “Yılın Telif Hakkı Kitabı” ödülünü aldı. Kitapta yer alan “Çevirmenin Notu” öyküsü, 2010 yılında “The Lounge Companion Vol.2 – A Collection of Creative Writing” seçkisinde İngiltere’de “El Toreador” başlığıyla yayımlandı.
Dtv (Deutscher Taschenbuch Verlag) tarafından yayınlanan Alles Blaue, bir hikaye ile alles Grüne dieser Welt seçkisine dahil edildi. Daha önce buluştuk mu? E-kitabı alt Kitap tarafından okuyucuya ulaştırıldı.
Hayatı boyunca seslendirme sanatçısı olarak yaptığı çalışmalar sonucunda sanatçının sesi Jim Carrey, Geleceğe Dönüş film serisinde Michael J. Fox, çizgi film karakteri Sylvester ve Buz Devri (film) animasyon karakteri Sid ile özdeşleşmiştir. , durgun. Ayrıca Star Wars Seasons 1,2 ve 3’te Obi-Wan Kenobi’yi ve X Men 2’de Cyclops’u seslendirdi.
Yekta Kopan’ın Eserleri
- Bana Kuşlar Söyledi
- Can Almamak
- Sarmaşık
- Sıradan Bir Gün
- İki Şiirin Arasında
- Burun
- İpekli Mendil
- Yedi Derste Vicdan Muhasebesi
- Sakın Oraya Gitme
- İçimde Kin Var
- Kediler Güzel Uyanır
- Aşk Mutfağında Yalnızlık Tarifleri
- Fildişi Karası
- Aile Çay Bahçesi
- Karbon Kopya
- Kara Kedinin Gölgesi
Yekta Kopan Sözleri
- Değil mi ki rüyalar gün boyu sakatlanan zihinlerimizin koltuk değnekleri.
- Hayat peşimizden gelirken kaçmaktan başka çaremiz yok.
- İnsan değil bizim adımız; yalancı, katil, ikiyüzlü, rezil.
- Biri otursun karşıma, izah beklemeden bütün hayatımı dinlesin istedim.
- İnsan en kolay kendinden utanıyor. O yüzden sevmem aynaları.
- Ah aşk, nasıl da zamansız çalıyorsun kapıları.
- Ben gidiyorum artık. Veda ediyorum. Çünkü benden uykularımı aldığın günden beri, başkalarının rüyalarını görüyorum.
- Buzdan bir kütle, mumyadan bir heykel gibi izledim kaderimi. Babam yanımda olsa bir tokat atar kendime getirirdi beni. Bir de baktım yoksun.
- İnsan kendi hayatını bile ancak iyi bir hikâyede okuyunca anlayabilir.
- Meğer her ayrılık cesur bir bedelmiş.
- İnsan neyi anlatabilir? İnsan insana insanlara hangi derdini anlatabilir? Yıldızlar birbirleriyle konuşabilir, insan insanla konuşamaz
- Buzdan bir kütle, mumyadan bir heykel gibi izledim kaderimi. Babam yanımda olsa bir tokat atar kendime getirirdi beni.
- Midem ekşiyor, kulaklarım uğulduyor, adını bilmediğim bir rüzgâr yalıyor ensemi. Yüzümdeki ifadeden rahatsız olduğu belli, gözleri bulutlanıyor bir anda, sesi boğuklaşıyor. O ses tonu gerçek, biliyorum. Çünkü ben en çok sesleri hatırlıyorum; o gün de, bugün de!
Yekta Kopan Alıntıları
- Kütüphaneye yaklaşmak sana yaklaşmak gibiydi. Kitaplarla dolu bir geçmişte, kütüphaneyle çevrili bir odada sensizlikten kaçmaya çalışmak dünyanın en zor şeyiymiş. Ben de bıraktım kaçmayı. Okumaya başladım. Senin yazdıklarını, en yakın arkadaşlarının kitaplarını, sevdiğin yazarların romanlarını… Yolu senden geçmiş ne varsa okuyordum.
- Sustum, ana dilim sensizlik oldu.
- Hep aynı şeyi yaptın, bir şeylerin biraz ters gitmeye başladığını hissettiğin anda kendi dünyana kaçtın.
- Doğrusunu bulmadan yanlışını silme.
- Ne yaparsan yap, kendini göstermeyi başarıyor kötülük.
- Hiçbir zaman yazılmayacak bir öykünün iki kahramanı gibi, bakışıp duruyoruz.
- Ben geçip gitmek isterdim hayattan, o iz bırakmak için uğraşırdı. O tadına doyulmaz bir şiirdi, ben taslak halinde bir roman.
- Yüzünü unuttuğun birinin sesini duyuyorsun. Sesini unuttuğun birinin yüzünü hatırlıyorsun. Hayat seni bir köşede sıkıştırıyor.
- Ecenin serininde bütün kuşlar üşüyordu ve biz ağlıyorduk.
- İnsanın kendi labirentinden çıkmasına yardım edecek bir harita yoktu ki dünyada.
- Dünyada hikâyesini anlatmak isteyen kim varsa, dinlesen keşke. Bu kadar çok hikâye varken dinlememek, konuşamamak daha büyük günah.